O VINDEIRO 1 DE Marzo imos votar ao goberno que queremos os vindeiros catro anos. Parece ser que a crise, o beneficio para Galiza do Concurso Eólico, a mellora no rural mediante o Banco de Terras, a nova política forestal ou se o AVE chega ou non chega no 2012, non é o importante, senón o BILINGÜISMO.
Son ateo, pero din os crentes que cando se fixo a torres de Babel e comezaron a rifar entre si, Deus como castigo espallou diferentes idiomas para que non se entenderan, supoño que entres eles estaría o Galego.
Digo isto porque o día 25 de Xaneiro, lendo o xornal “La voz de Galicia” aparecen varias reseñas sobor das eleccións e o noso idioma. Unha das máis pintorescas é a candidatura de UPyD de Rosa Díez que segundo “ La voz de Galicia” di perolas coma estas: “Anxo Quintana utiliza la lengua gallega para marcar territorio” e me quedo abraiado que alguén acuse a un galego de pretender que se normalice o galego na Galiza, Rosa Díez creo que non sabe o que e marcar territorio, que é o que fan os gatos cando andan á mariola mexando polos currunchus. Tamén acusa ao bipartito de xerar problemas co idioma “que nunca tuvieron los gallegos”, evidentemente ata que chegaron os castelanfalantes radicais e os terroristas culturais. E sigo, segundo este mesmo xornal o outro día no casino de Pontevedra falando sobre o noso idioma (é o único recurso que ten!), dixo algo sobre a utilidade dos idiomas dicindo que “ lo normal es utilizar el idioma más útil, el castellano”, quen se cre que é esa señora para virnos a dicir aos galegos cal é o idioma útil ou inútil. Xa non vou perder máis tempo con esta señora por chamala dalgún xeito, so dicirlle catro cousas:
PIRMIERO: O idioma galego, a pesares dos paus recibidos durante séculos, segue vivo!.
SEGUNDO: milleiros de galegos espallados por todo o mundo marcharon da súa terra sen saber nin inglés nin castelán e non morreron de fame.
TERCEIRO: O noso idioma e unha herdanza dos nosos devanceiros que debemos respectar, coidar e ensinar aos nosos fillos porque senón seríamos uns irresponsables.
CUARTO: e noxento que haxa lamecús na nosa terra que lle sigan o xogo a xente como Rosa Díez e outros tocacollóns que naceron máis aló do Padornelo.
No mesmo xornal, pero nos días 24 e 25 de Xaneiro, aparecen diferentes sondaxes e artigos referentes o idioma e o sentimento de galeguidade cunhas porcentaxes moi interesantes.
No caso dos idiomas e as escolas reflíctese unha esmagadora maioría entre os pais que queren qu os seus fillos aprendan os dous idiomas por riba dos que queren que se ensine so en castelán. Sobre o sentimento de galeguidade, os que se senten tan galegos como españois son máis, cun 78,8%, nembargante os que se senten máis galegos que españois ou so galegos son moitos máis ca os que se senten máis españois ca galegos ou so españois. O cal é un dato esperanzador para defender o que é noso.
Para todos aqueles que defenden “el castellano y nada más”, lémbrolles o que si a”Constitución española” do ano 78, e cito textualmente:
TITULO PRELIMINAR
ARTÍCULO 3º
1.El castellano es la lengua española oficial del estado. Todos los españoles tienen el deber de conocerla y el derecho de usarla.
2.la demás lenguas españolas serán también oficiales en las respectivas comunidades autónomas de acuerdo con sus estatutos
3. La riqueza de las distintas modalidades lingüísticas de España es un patrimonio cultural que será objeto de especial respeto y protección.
Ou sexa, que segundo a constitución Española, temos o dereito e o deber de respectar e protexer o noso idioma porque e unha riqueza lingüística e cultural do estado español. Xa sei que tamén di que o castelán temos o deber de coñecelo e usalo, pero por experiencia podo dicir que o castelán non corre ningún perigo. Eu teño dous fillos pequenos, aos cales lles falo en galego, van e unha escola pública onde o 50% das materias as dan en galego, nembargantes falan o 80% en castelán. ¿Cales son os motivos? Moi sinxelo, non fai fala debanarse moito os miolos : os medios de comunicación, libros, comics, películas, debuxos en DVD, TV, etc. Que nunha esmagadora maioría son en castelán. Con todo isto xa quero ir rematando, lembrando que o noso idioma, a nosa música e a nosa cultura en xeral e algo que está por riba de diferenzas ideolóxicas, os partidos políticos van e veñen, aparecen e desaparecen, fúndanse e refúndanse, pero a nosa identidade está por riba de todo iso e vale a pena loitar por ela.
XAFA.
